- brankinti
- branki̇̀nti vksm. Màno draũgė tùri kažkókį speciãlų púodą ir jamè branki̇̀na grikiùs.
.
.
brankinti — brankìnti, ìna, ìno 1. žr. brinkinti: Ans brankìna kubilą, vandens įpylęs, kad subrinktum J. Žirnius brankìna Mrj. Kiaulėm maišę (grūdų mišinį) brankìna Mrj. Vaĩkai, tėvas jau brankìna pantį! Pn. 2. tr. plikyti: Jijė̃ brankina grūzdus… … Dictionary of the Lithuanian Language
pribrankinti — pribrankìnti tr. gana brankinti: Ale ir pribrankinaĩ pilną puodą [žirnių], net per šonus lipa Kt. brankinti; įbrankinti; išbrankinti; nubrankinti; pabrankinti; pribrankinti; subrankinti; užbrankinti … Dictionary of the Lithuanian Language
brankyti — brankyti, brañko, brañkė žr. brankinti 1: Žirnius pirma brañko, paskui verda Vlkv … Dictionary of the Lithuanian Language
išbrankinti — išbrankìnti žr. išbrinkinti: Išbrankìnk žirnius, kad greičiau suvirtų Prn. | refl. tr.: Išsibrankìno virvę, kad būtų skaudesnė Prn. brankinti; įbrankinti; išbrankinti; nubrankinti; pabrankinti; pribrankinti; subrankinti; … Dictionary of the Lithuanian Language
nubrankinti — nubrankìnti tr. nuplikyti: Nubrankinì grūzdus karštu vandenimi ir sūdai J. brankinti; įbrankinti; išbrankinti; nubrankinti; pabrankinti; pribrankinti; subrankinti; užbrankinti … Dictionary of the Lithuanian Language
pabrankinti — pabrankìnti žr. pabrinkinti: Ka gerai pabrankìna tuos žirnius, grėčiau (greičiau) suverda Gs. brankinti; įbrankinti; išbrankinti; nubrankinti; pabrankinti; pribrankinti; subrankinti; užbrankinti … Dictionary of the Lithuanian Language
subrankinti — subrankìnti žr. subrinkinti: Subrankìnk šaknis, kad nelūžtų (pinant) Prn. | refl. tr.: Reikia susibrankìnt žirnių, virsim vakarienei Alk. brankinti; įbrankinti; išbrankinti; nubrankinti; pabrankinti; pribrankinti; subrankinti; … Dictionary of the Lithuanian Language
užbrankinti — užbrankìnti žr. užbrinkinti: Užbrankìnkit statinę, lankai puola Rdm. brankinti; įbrankinti; išbrankinti; nubrankinti; pabrankinti; pribrankinti; subrankinti; užbrankinti … Dictionary of the Lithuanian Language
įbrankinti — įbrankìnti žr. įbrinkinti. | refl. tr.: Kai įsibrankinaũ botagą, traukiau per strėnas, net skūra trūko Prn. brankinti; įbrankinti; išbrankinti; nubrankinti; pabrankinti; pribrankinti; subrankinti; užbrankinti … Dictionary of the Lithuanian Language